Warszawski Festiwal Filmowy minął jakiś tydzień temu, ale mi pozostał w głowie film, który widzieliśmy jako przedostatni. Favela w Ogniu to obraz sygnowany labelem Mad Decent, a jego producentem jest sam Diplo. Pomimo całego tego seksu, kolorów, wypiętych dupek i bitów, którymi żyje brazylijska favela i wszyscy funkieros, obraz (skądinąd) świetnie bawiącej się biedoty pozostawił u mnie niesmak. Deize, Tigrona, Mr Catra, Duda Do Borell to super gwiazdy baile funku, których bity, zaśpiewy i rapy tak chętnie samplują, remiksują i krótko mówiąc wykorzystują Ci wszyscy dje i producenci z Ameryki, Europy, Australii. Ci wszyscy chodzący w butach Nike, czapkach Mishki, korzystający z najdroższego oprogramowania, najlepszych laptopów. Może pora na muzyczny fair trade? Może byłoby fajniej, sprawiedliwiej i lepiej gdyby te czarnoskóre dzieciaki, do których bitów tańczymy popijając drogie alkohole nie musiały mieszkać w dyktowych chatkach i grać na własnoręcznie składanych soundsystemach?
S.T.tees
Ten komentarz został usunięty przez administratora bloga.
OdpowiedzUsuńDajcie więc kolegom z ameryki europy i australii przykład - oddajcie swoje wspaniałe buty dzieciakom z fawel. Ja np wysyłam niezjedzone kromki do Burkiny Faso.
OdpowiedzUsuń"Sprawiedliwy Handel dąży do wyeliminowania ubóstwa z krajów Południa poprzez zapewnienie upośledzonym społecznie producentom w Afryce, Azji i Ameryce Łacińskiej równych szans dostępu do rynków w krajach Północy. Rzuca on wyzwanie praktykom handlowym, które utrzymują ludzi w nędzy. Podstawowym celem Sprawiedliwego Handlu jest zbudowanie trwałych, bezpośrednich relacji pomiędzy producentami w krajach biednych, a konsumentami w bogatych częściach świata."
OdpowiedzUsuńmyślenie jest naprawdę bezbolesne. polecam.
Sylwia.
Pamiętam jak kiedyś Deize Tigrona opowiadała, że proponowano jej życie w Europie, mogła się przeprowadzić, itd. ale nie chciała, bo żyje dla faveli i nie wyobraża sobie mieszkać w innym miejscu. Nie wiem czy można mówić też o wykorzystywaniu artystów baile funkowych. Np Sany Pitbull przyjeżdza 1-2 razy w roku grac do Europy i robi to za normalne stawki, zawsze wracając następnie do Brazylii. Polecam prześledzić też zjawisko 'tecno brega' - ci producenci/dje to 'getto celebrities', a lokalne dzieciaki marzą, by w przyszłości zostać piłkarzem lub właśnie takim djem. Poza tym, nie posądziłbym Haaksmana czy Diplo o wykorzystywanie artystów baile funkowych.
OdpowiedzUsuń